Taekwondo vs. Hapkido

ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ (WORLD TAEKWONDO – WT)

Η διασημότερη πολεμική τέχνη, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα νούμερα είναι καθηλωτικά: Στην Ελλάδα, πάνω από 250 σύλλογοι. Παγκοσμίως, 200 χώρες, χιλιάδες αθλητικοί σύλλογοι και πάνω από 30.000.000 ασκούμενοι!!! Ολυμπιακό άθλημα, διδάσκεται και στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα φυσικής αγωγής. Απευθύνεται σε ανθρώπους που θέλουν να γυμναστούν,  να «χτίσουν» αθλητικό κορμί, να αποκτήσουν υψηλή φυσική κατάσταση. Αντοχή, ευλυγισία, εκρηκτικότητα, ταχύτητα, δύναμη, πειθαρχία, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ του ασκούμενου στο Ταεκβοντό. Ενδείκνυται για παιδιά προσχολικής ηλικίας αλλά και για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που αναζητούν κυρίως τη φυσική άσκηση. Ας μην ξεχνάμε οτι πρόκειται για Ολυμπιακό άθλημα που σημαίνει ότι αναφέρεται σε άτομα με τάση προς τον αθλητισμό και πρωταθλητισμό. Ένα άθλημα που μοριοδοτεί τους αθλητές που έχουν  διακριθεί σε επίσημες διοργανώσεις εντός ή και εκτός Ελλάδας, στις πανελλήνιες εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

 ΧΑΠΚΙΝΤΟ (WORLD HAPKIDO FEDERATION – WHF)

Κορεάτικη παραδοσιακή πολεμική τέχνη. Πρόκειται για μια από τις τελειότερες μεθόδους αυτοάμυνας με πλήθος τεχνικών κλειδωμάτων, λαβών, ρίψεων αλλά και τεχνικών ενδυνάμωσης της αναπνοής και της εσωτερικής μας ενέργειας. Απευθύνεται σε άτομα από 6 ετών και άνω και μπορεί να φτάσει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Είναι σημαντικό οτι δεν εξαρτάται από την ηλικία στην οποία θα ξεκινήσει κάποιος μιας και «προσαρμόζεται» στο σωματότυπο και τις ικανότητες του καθένα ξεχωριστά. Ενδείκνυται για άτομα ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ, μικρους και μεγάλους. Με ή χωρίς προηγούμενη “εμπειρία”  ή ενασχόληση με γυμναστική,  που θέλουν να ξεκινήσουν να αθλούνται και ταυτόχρονα να μάθουν να αμύνονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα μεγάλο μέρος των τεχνικών άμυνας/προστασίας/καταστολής που χρησιμοποιούν οι δυνάμεις ασφαλείας (αστυνομία, στρατός κτλ) είναι τεχνικές Χαπκίντο.

Συνοπτικά, οι διαφορές μεταξύ Χαπκίντο και Taekwondo είναι οι παρακάτω:

ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ ΧΑΠΚΙΝΤΟ
Πολεμική τέχνη που με τα χρόνια εξελίχθηκε σε άθλημα και πολλά από τα αρχικά χαρακτηριστικά του διαφοροποιήθηκαν για να προσαρμοστούν στους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Πολεμική τέχνη που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για αυτοπροστασία και διδάσκεται στην παραδοσιακή της μορφή.
Επικεντρώνεται κυρίως στη χρήση λακτισμάτων. Περιλαμβάνει μια τεράστια γκάμα από τεχνικές κλειδωμάτων, ρίψεων, λακτισμάτων, χτυπημάτων με τα χέρια αλλά και αναπνευστικών ασκήσεων.
Βασίζει την αποτελεσματικότητά του στην ταχύτητα, τη δύναμη και την καλή φυσική κατάσταση.
Αν και είναι μέθοδος εξάσκησης και βελτίωσης τόσο της φυσικής κατάστασης όσο και της πνευματικής διαύγειας, εν τούτοις, δεν στηρίζεται στη σωματική δύναμη αλλά στην τεχνική αρτιότητα και εκτέλεση.
Ευνοεί αθλητικούς σωματότυπους με καλή φυσική κατάσταση και ευλυγισία. Όσο νεώτερος ξεκινήσει κάποιος τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να προσαρμοστεί το σώμα του στα δύσκολα λακτίσματα που χρειάζεται να εκτελεί κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Προσαρμόζεται στον σωματότυπο του κάθε ασκούμενου. Με την τέχνη αυτή μπορεί να ασχοληθεί οποιοσδήποτε άνθρωπος, από 6 ετών μέχρι και τα βαθιά γεράματα, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερα φυσικά και σωματικά προσόντα.